Proteza kolana
Zwyrodnienie, rozległy uraz czy też nawracające stany zapalne w kolanie – wiele może być przyczyn i wskazań do wszczepienia protezy kolana. Sama proteza to nic innego jak sztuczny staw, którego zadaniem jest jak najlepsze zastąpienie prawdziwego. W wielu przypadkach proteza kolana jest jedyną szansą na to, aby przynajmniej w jakimś stopniu powrócić do normalnej sprawności. Oczywiście nie uda się to bez odpowiednio przeprowadzonej rehabilitacji, natomiast zanim o samej rehabilitacji, warto wiedzieć, jakie są rodzaje endoprotez stawu kolanowego oraz jak wygląda sam zabieg. Sam dobór protezy jest w dużej mierze uzależniony od tego, w jaki sposób uszkodzony jest staw kolanowy. W niektórych przypadkach możliwe jest bowiem zastosowanie tak zwanej protezy częściowej – chodzi tutaj o sytuacje, gdy zmiany w stawie kolanowym nie są duże, a uszkodzeniu uległo tylko kilka jego elementów. Jeśli natomiast zniszczona jest większa część kolana to nie ma innego rozwiązania jak proteza kolana całościowa.
O wszystkim zadecyduje oczywiście specjalista, który dobierze odpowiednią dla nas protezę, a następnie zaplanuje rehabilitację.
Proteza kolana – jak wygląda zabieg oraz rehabilitacja?
Sam zabieg to raczej normalna operacja, w ramach której pacjent otrzymuje ogólnie znieczulenie. Specjalista w trakcie zabiegu musi otworzyć kolano i najpierw pozbyć się tego, co zostało ze stawu kolanowego dotkniętego chorobą czy schorzeniem. Dopiero potem wstawiana jest proteza, którą wykonuje się oczywiście w oparciu o badanie obrazowe kolana, aby jak najlepiej pasowała do pacjenta. Warto w tym miejscu dodać, że taka operacja trwa z reguły około dwóch godzin, a za sprawą znieczulenia ogólnego pacjent nie odczuwa w trakcie zabiegu żadnego bólu. Jeśli natomiast chodzi o rehabilitację to zaczyna się ona już w szpitalu, choć wszystko zależy od samego pacjenta – każdy pacjent reaguje inaczej, w związku z czym rodzaj oraz charakter rehabilitacji dobiera się w sposób indywidualny i do możliwości oraz potrzeb każdego pacjenta. Tuż po zabiegu należy wykazać się dużą ostrożnością i w taki właśnie sposób poruszać się w tych pierwszych dniach po operacji, a najlepiej robić to o lasce lub o kulach.
Kolejna część rehabilitacji odbywa się w domu, a z reguły pacjenci wracają do sprawności po około trzech miesiącach.